Pomimo złożenia pozwu o rozwód, Sąd nie zawsze go orzeknie. Kiedy zachodzą przesłanki nieorzekania rozwodu?
Zgodnie z art. 56 k.r.o. rozwiązanie małżeństwa może nastąpić wyłącznie, gdy doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego. Zatem, Sąd nie orzeknie rozwodu, gdy pomiędzy małżonkami nie nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia.
Jak już wyjaśniałam we wcześniejszych artykułach, rozkład pożycia jest zupełny, gdy pomiędzy małżonkami ustały więzi: duchowa, fizyczna i gospodarcza.. Rozkład pożycia małżeńskiego uznać natomiast można za trwały, gdy nie ma w zasadzie nadziei na jego ponowne podjęcie pomiędzy powódką, a pozwanym.
Rozwód nie jest także dopuszczalny, jeżeli wskutek rozwiązania małżeństwa powoda i pozwanego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dokonując, oceny, czy dobro dzieci sprzeciwia się rozwodowi, należy rozważyć, jaka byłaby sytuacja małoletnich, gdyby do rozwodu nie doszło, i porównać ją z sytuacją, jaka będzie miała miejsce po orzeczeniu rozwodu. Istotnym jest jednak, iż nie można przy tym oceniać dobra małoletnich zakładając, że małżonkowie wrócą do wspólności małżeńskiej po odmówieniu im orzeczenia rozwodu, jeżeli okoliczności przemawiają przeciwko takiemu założeniu. Wprost przeciwnie, porównaniu podlega sytuacja dziecka przed rozwodem z tą, która ukształtuje się po rozwodzie, ocenie podlega stan istniejącego już trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego, a nie stan sprzed tego rozkładu.
Orzeczenie rozwodu może być także sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego kwestię niedopuszczalności rozwodu ze względu na rażące pokrzywdzenie współmałżonka należy oceniać w świetle zasad humanitaryzmu z właściwym uwzględnieniem czasu trwania małżeństwa, rozkładu jego ciężarów, sytuacji obojga małżonków. Przy ocenie dopuszczalności rozwodu ocenie podlega m. in.: wiek małżonków, stan zdrowia, zdolność do zaspokajania potrzeb osobistych i innych. Za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego może zostać uznane porzucenie małżonka w czasie ciężkiej choroby, gdy choroba ta nie pojawiła się dopiero po faktycznym rozstaniu się żony i męża.
Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
W razie dalszych pytań proszę o kontakt telefoniczny lub za pomocą wiadomości e-mail w celu umówienia spotkania w Kancelarii.
Adwokat Weronika Gawor-Pietrzak prowadzi Kancelarię Adwokacką w Chrzanowie. W ramach prowadzonej działalności zajmuje się prowadzeniem spraw zwłaszcza na terenie województwa małopolskiego (m. in. Chrzanów, Trzebinia, Oświęcim, Chełmek, Kraków) oraz śląskiego (m. in. Jaworzno, Sosnowiec, Mysłowice, czy Katowice). W razie potrzeby pomoc prawna może być przy tym świadczona na terenie całego kraju, a spotkanie odbyć się online.