Zgodnie z art. 57 k.r.o. Sąd orzeka rozwód w przypadku wystąpienia pomiędzy małżonkami trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Rozwód może zostać orzeczony z wyłącznej winy jednego z małżonków lub z z winy obojga małżonków. W przypadku zgodnego wniosku stron, małżeństwo może zostać również rozwiązane bez orzekania o winie.
Jedną z przyczyn trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego na pewno może stanowić alkoholizm jednego z małżonków. Należy jednak pamiętać, że musi on stanowić tzw. pierwotną przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego, a więc stricte to zachowanie jednego z małżonków musi doprowadzić do zerwania więzi łączących męża i żonę. Sąd w postępowaniu rozwodowym ustala bowiem z jakich przyczyn i przez kogo zawinionych doszło do rozkładu pożycia małżeńskiego. Ustala również, czy nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego, tylko bowiem taki rozkład uzasadnia orzeczenie rozwodu, a następnie ustalić, zachowanie którego z małżonków doprowadziło do takiego właśnie rozkładu pożycia. Zasadniczo chodzi zatem o zachowanie, które miało miejsce przed ustaloną datą rozkładu pożycia.
W związku z alkoholizmem jednego z małżonków często dochodzi do sprzeczek, czy awantur małżeńskich. Nie rzadko także pijany małżonek dopuszcza się rękoczynów, uderza, czy bije drugiego z małżonków powodując u niego obrażenia ciała, a także wypełniając znamiona przestępstwa znęcania się.
Alkoholik niejednokrotnie trwoni również pieniądze rodziny przeznaczając je na alkohol pozbawiając tym samym bliskich środków finansowych potrzebnych do normalnej egzystencji.
Alkoholizm współmałżonka w postępowaniu rozwodowym należy jak inne zawinione przyczyny trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego udowodnić, składając odpowiednie wnioski dowodowe. Problemy z alkoholem małżonka można wykazać za pomocą zeznań świadków, czy zapisów z interwencji Policji w mieszkaniu zajmowanym przez małżonków.