Czy nagranie rozmowy może być dowodem w procesie karnym? Coraz częściej zdarza się, klienci wskazują, iż dysponują nagraniem, które chcieliby przedłożyć Sądowi, jako dowód. Oczywiście nagranie wykonane przez stronę kwalifikuje się jako dowód prywatny. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2016 r. sygn. akt III KK 127/16: „. Artykuł 19 i art. 19a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2015 r., poz. 355 ze zm.), jak i przepisy zawarte w Rozdziale 26 Kodeksu postępowania karnego nie dotyczą prywatnego gromadzenia dowodów. Dopuszczalne jest więc w postępowaniu karnym przeprowadzenie dowodu z nagrania rozmowy utrwalonej, nawet potajemnie, przez jednego z jej uczestników. Ocenę tzw. dowodu prywatnego w postaci nagrania powinna cechować szczególna wnikliwość, zwłaszcza gdy nagranie nie ma charakteru przypadkowego, a jest dokonywane celowo. Wówczas utrwalone w taki sposób wypowiedzi powinny być oceniane - z wykorzystaniem kryteriów określonych w art. 7 k.p.k. - pod kątem ewentualnych prowokacji lub sugestii stosowanych w toku rozmowy przez nagrywającego, a ocena taka powinna też uwzględniać stan, w jakim znajdował się nieświadomy nagrywania rozmówca.”