Apelacja karna od wyroku Sądu I instancji poza wymogami formalnymi pisma procesowego powinna zawierać: zakres zaskarżenia, zarzuty, wnioski oraz uzasadnienie. W Kodeksie postępowania karnego wymieniono następujące zarzuty, jakie można stawiać zaskarżanemu wyrokowi:
-
zarzut obrazy prawa materialnego, w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu,
-
zarzut obrazy przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w punkcie 1. chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu,
-
zarzut obrazy przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia,
-
zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia jeżeli mógł on mieć wpływ na treść orzeczenia,
-
zarzut rażącej niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka.
W wyniku nowelizacji kodeksu postępowania karnego z 2019 r. dotychczasowy zarzut obrazy prawa materialnego został zastąpiony dwoma zarzutami wskazanymi w punktach 1. i 2.
Przyjmuje się, iż zarzut obrazy prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu należy rozumieć szeroko, a zatem nie wyłącznie przez odniesienie się do kwalifikacji prawnej czynu z części szczególnej Kodeksu karnego, ale również z części ogólnej.
Natomiast drugi z zarzutów dotyczących prawa materialnego odnosi się do obrazy prawa materialnego w innych przypadkach niż przez błędną kwalifikację prawną czynu, nadto wyłącznie w przypadku, gdy w wyniku tego błędu orzeczenie nie odpowiada prawu. Zatem aby skutecznie postawić ten zarzut spełnione muszą być łącznie obie z wymienionych powyżej przesłanek. Zarzut ten można postawić m. in. w przypadku wymierzenia kary poniżej lub powyżej ustawowego zagrożenia przewidzianego za dane przestępstwo.